ایمنی آزمایشگاهی کشت سلولی

آزمایشگاه‌های کشت سلول علاوه بر خطرات ایمنی رایج در اکثر محیط‌های کاری روزانه (مانند خطرات برق و آتش‌سوزی)، خطرات و خطرات خاص زیادی در ارتباط با دستکاری و دستکاری سلول‌ها و بافت‌های انسانی یا حیوانی و سمی، خورنده یا جهش‌زا دارند. حلال هامعرف هاخطرات رایج عبارتند از سوراخ شدن تصادفی سوزن های سرنگ یا سایر مواد تیز آلوده، ریختن و پاشیدن روی پوست و غشاهای مخاطی، بلعیدن از طریق پیپتینگ خوراکی و استنشاق آئروسل های عفونی.

هدف اساسی هر برنامه ایمنی زیستی کاهش یا حذف قرار گرفتن کارکنان آزمایشگاه و محیط خارجی با عوامل بیولوژیکی مضر بالقوه است.مهمترین عامل ایمنی در آزمایشگاه های کشت سلولی، رعایت دقیق روش ها و تکنیک های میکروبیولوژیکی استاندارد است.

1. سطح ایمنی زیستی
مقررات و توصیه‌های ایالات متحده در مورد ایمنی زیستی در سند «ایمنی زیستی در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی و بیومدیکال» که توسط مراکز کنترل بیماری (CDC) و مؤسسه ملی بهداشت (NIH) تهیه شده و توسط وزارت بهداشت ایالات متحده منتشر شده است، موجود است.این سند چهار سطح صعودی مهار را تعریف می‌کند که سطح ایمنی زیستی 1 تا 4 نامیده می‌شود و شیوه‌های میکروبیولوژیکی، تجهیزات ایمنی و اقدامات حفاظتی تأسیسات را برای سطوح خطر مربوطه مرتبط با مدیریت پاتوژن‌های خاص توصیف می‌کند.

1.1 ایمنی زیستی سطح 1 (BSL-1)
BSL-1 یک سطح اولیه حفاظتی است که در اکثر آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و بالینی رایج است و برای معرف‌هایی که شناخته شده‌اند در انسان‌های عادی و سالم ایجاد بیماری نمی‌کنند، مناسب است.

1.2 ایمنی زیستی سطح 2 (BSL-2)
BSL-2 برای داروهای با خطر متوسط ​​شناخته شده برای ایجاد بیماری های انسانی با شدت های مختلف از طریق بلع یا از طریق قرار گرفتن در معرض پوست یا مخاط مناسب است.اکثر آزمایشگاه های کشت سلول باید حداقل BSL-2 را بدست آورند، اما الزامات خاص به رده سلولی مورد استفاده و نوع کار انجام شده بستگی دارد.

1.3 ایمنی زیستی سطح 3 (BSL-3)
BSL-3 برای پاتوژن های بومی یا خارجی با پتانسیل انتقال آئروسل شناخته شده و همچنین پاتوژن هایی که ممکن است باعث عفونت های جدی و بالقوه کشنده شوند، مناسب است.

1.4 ایمنی زیستی سطح 4 (BSL-4)
BSL-4 برای افراد دارای پاتوژن های خارجی پرخطر و درمان نشده مناسب است که از طریق آئروسل های عفونی باعث بیماری های تهدید کننده زندگی می شوند.این عوامل به آزمایشگاه های بسیار محدود محدود می شوند.

2. برگه اطلاعات ایمنی (SDS)
برگه داده ایمنی (SDS) که به عنوان برگه داده ایمنی مواد (MSDS) نیز شناخته می شود، فرمی است که حاوی اطلاعاتی در مورد خواص مواد خاص است.SDS شامل داده های فیزیکی مانند نقطه ذوب، نقطه جوش و نقطه اشتعال، اطلاعات مربوط به سمیت، واکنش پذیری، اثرات سلامتی، ذخیره سازی و دفع ماده، و همچنین تجهیزات حفاظتی و روش های توصیه شده برای رسیدگی به نشتی است.

3. تجهیزات ایمنی
تجهیزات ایمنی در آزمایشگاه‌های کشت سلولی شامل موانع عمده مانند کابینت‌های ایمنی زیستی، ظروف بسته و سایر کنترل‌های مهندسی طراحی شده برای حذف یا به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک و تجهیزات حفاظت شخصی (PPE) است که معمولاً با تجهیزات حفاظتی اصلی ترکیب می‌شوند.کابینت های ایمنی بیولوژیکی (به عنوان مثال هودهای کشت سلول) مهمترین تجهیزاتی هستند که می توانند پاشش های عفونی یا آئروسل های تولید شده توسط بسیاری از روش های میکروبی را کنترل کرده و از آلوده شدن کشت سلولی خود جلوگیری کنند.

4. تجهیزات حفاظت فردی (PPE)
تجهیزات حفاظت فردی (PPE) یک مانع مستقیم بین افراد و عوامل خطرناک است.آنها شامل مواردی برای محافظت شخصی مانند دستکش، کت و روپوش آزمایشگاهی، روکش کفش، چکمه، ماسک تنفسی، محافظ صورت، عینک ایمنی یا عینک هستند.آنها معمولاً همراه با کابینت های ایمنی بیولوژیکی و سایر تجهیزات حاوی معرف ها یا مواد در حال پردازش استفاده می شوند.